وب ۳ یا اینترنت غیرمتمرکز چیست؟

وب ۳.۰ نسخه احتمالی آینده اینترنت است که بر پایه بلاک‌چین‌های (Blockchain) عمومی بنا شده است. جذابیت وب ۳.۰ این است که غیرمتمرکز است به این معنی که به جای اینکه مصرف‌کنندگان از طریق شرکت‌هایی مانند گوگل (Google) اپل (Apple) یا فیس‌بوک (Facebook) به اینترنت دسترسی پیدا کنند خود افراد بخش‌هایی از اینترنت را مالکیت و اداره می‌کنند.

وب ۳.۰ نیازی به «مجوز» ندارد. یعنی مقامات مرکزی نمی‌توانند تصمیم بگیرند چه کسی به چه خدماتی دسترسی پیدا کند. همچنین به اعتماد نیاز ندارد. یعنی برای انجام تراکنش‌های مجازی بین دو یا چند طرف نیازی به واسطه نیست. از آنجایی که این سازمان‌ها و واسطه‌ها بیشتر کار جمع آوری داده را انجام می‌دهند. وب ۳.۰ از نظر فنی از حریم خصوصی کاربران بهتر محافظت می‌کند.

امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) که به اختصار دیفای شناخته می‌شود یکی از اجزای وب ۳.۰ است که در حال شناخته شدن است. دیفای به معنای انجام تراکنش‌های مالی واقعی روی بلاکچین بدون نیاز به بانک‌ها یا دولت است. در همین حال بسیاری از شرکت‌های بزرگ و شرکت‌های سرمایه گذاری خطرپذیر در حال سرمایه گذاری روی وب ۳.۰ هستند و به سختی می‌توان تصور کرد که مشارکت آنها منجر به نوعی قدرت متمرکز نشود.

سیر تکامل وب

وب جهان‌گستر (World Wide Web) ابزاری اصلی است که میلیاردها نفر از آن برای تبادل، خواندن و نوشتن اطلاعات و برقراری ارتباط با دیگران در اینترنت استفاده می‌کنند. وب طی سال‌ها به طور چشمگیری تغییر کرده است و کاربردهای فعلی آن تقریبا هیچ شباهتی به روزهای اولیه اش ندارد. تکامل وب اغلب به سه مرحله وب ۱.۰، وب ۲.۰ و وب ۳.۰ تقسیم می‌شود.

وب ۱.۰ چیست؟

ابتدایی ترین نسخه اینترنت که با نام وب ۱.۰ شناخته می‌شود را می‌توان وب خواندنی یا مبتنی بر ساختار سینتکسی در نظر گرفت. در این دوره بیشتر کاربران مصرف کننده محتوا بودند و سازندگان وب سایت‌ها عمدتا توسعه دهندگان وب بودند که وبسایت‌ها را با محتوای متنی یا تصویری ارائه می‌دادند. وب ۱.۰ تقریبا از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۳ وجود داشت. در وب ۱.۰ سایت‌ها به جای استفاده از زبان نشانه گذاری ابرمتن (HTML) پویا محتوای ایستا را ارائه می‌دادند. داده و محتوا به جای پایگاه داده از یک سیستم فایل ایستا تهیه می‌شد و در صفحات وب تعامل کمی وجود داشت.

وب ۲.۰ چیست؟

اکثر ما اینترنت را تنها در نسخه فعلی آن دیده‌ایم که اغلب به وب ۲.۰ یا وب تعاملی خواندن، نوشتن و اجتماعی شهرت دارد. در دنیای وب ۲.۰ برای مشارکت در فرآیند خلق محتوا نیازی نیست که یک توسعه‌دهنده باشید. بسیاری از برنامه‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هر کسی می‌تواند به یک سازنده محتوا تبدیل شود.

در وب ۲.۰ شما می‌توانید اندیشه‌های خود را خلق کرده و با کل دنیا به اشتراک بگذارید. همچنین می‌توانید ویدیویی آپلود کنید و آن را برای تماشای میلیون‌ها نفر دیگر، برقراری ارتباط و دریافت کامنت در دسترس قرار دهید. یوتیوب، فیسبوک، فلیکر، اینستاگرام، توییتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی تنها چند نمونه از برنامه‌های وب ۲.۰ هستند.

فناوری‌های وب مانند HTML5 ،CSS3 و فریمورک‌های جاوا اسکریپت مثل ReactJs ،AngularJs و VueJs به شرکت‌ها این امکان را می‌دهند تا ایده‌های جدیدی را برای مشارکت بیشتر کاربران در وب اجتماعی توسعه دهند. در نتیجه از آنجایی که وب ۲.۰ حول محور کاربران ساخته شده است. توسعه‌دهندگان تنها نیاز به طراحی یک مکانیزم برای توانمندسازی و مشارکت کاربران دارند.

به این موضوع فکر کنید که برنامه‌های برجسته‌ای مانند اینستاگرام، توییتر، لینکدین و یوتیوب در اوایل کارشان چقدر با وضعیت فعلی‌شان متفاوت بودند. تمام این شرکت‌ها معمولا رویه زیر را طی می‌کنند:

• شرکت یک برنامه راه اندازی می‌کند.
• آنها تا حد امکان افراد بیشتری را جذب می‌کنند.
• سپس از طریق پایگاه کاربری خود کسب درآمد می‌کنند.

زمانی که یک توسعه دهنده یا شرکت یک برنامه محبوب منتشر می‌کند تجربه کاربری آن اغلب بسیار روان است. به خصوص با افزایش محبوبیت برنامه. به همین دلیل است که آنها در ابتدا توانستند به سرعت کاربران را جذب کنند. بسیاری از شرکت‌های نرم افزاری در ابتدا نگران کسب درآمد نیستند. در عوض آنها فقط بر جذب و حفظ کاربران جدید تمرکز می‌کنند. اما در نهایت باید به دنبال کسب سود باشند.

با این حال محدودیت‌های جذب سرمایه گذاری جسورانه (Venture Capital) اغلب به چرخه عمر و در نهایت تجربه کاربری بسیاری از برنامه‌هایی که در حال حاضر استفاده می‌کنیم آسیب می‌زند. برای مثال زمانی که شرکتی برای توسعه یک برنامه سرمایه گذاری جسورانه جذب می‌کند. سرمایه گذاران آن معمولا انتظار بازگشت سرمایه چندین برابر (ده‌ها یا صدها برابر) پول خود را دارند. این بدان معنی است که به جای دنبال کردن یک استراتژی بلندمدت برای رشد که به طور ارگانیک قابل دوام باشد، شرکت اغلب به سمت یکی از دو مسیر سوق داده می‌شود: بازاریابی یا فروش داده.

برای بسیاری از شرکت‌های وب ۲.۰ مانند گوگل، فیس بوک، توییتر و غیره، داده بیشتر به معنای تبلیغات هدفمندتر است. این منجر به کلیک‌های بیشتر و در نتیجه درآمد تبلیغاتی بیشتر می‌شود. سوء استفاده و تمرکز داده‌های کاربر اساس عملکرد وب همانطور که ما آن را می‌شناسیم و در حال حاضر از آن استفاده می‌کنیم است. در نتیجه نقض داده‌ها در برنامه‌های کاربردی وب ۲.۰ یک اتفاق رایج است. حتی وب سایت‌هایی وجود دارند که به ردیابی نقض داده‌ها و اطلاع رسانی به شما در صورت هک شدن اطلاعات شخصی تان اختصاص دارند.

در وب ۲.۰ شما هیچ کنترلی روی اطلاعات خود یا نحوه ذخیره آن ندارید. در واقع شرکت‌ها اغلب بدون اجازه کاربران داده‌های آنها را ردیابی و ذخیره می‌کنند. مالکیت و مدیریت تمام این داده‌ها بر عهده شرکت‌هایی است که این پلتفرم‌ها را اداره می‌کنند. بعلاوه دولت‌ها اغلب زمانی که فردی عقیده ای مخالف با تبلیغات آنها را بیان می‌کند سرورها را خاموش یا حساب‌های بانکی را مسدود می‌کنند. با استفاده از سرورهای مرکزی دولت‌ها به راحتی می‌توانند در برنامه‌ها دخالت کنند آنها را کنترل یا تعطیل کنند.

از آنجایی که بانک‌ها نیز به صورت دیجیتالی اداره می‌شوند و تحت کنترل مرکزی هستند دولت‌ها اغلب در امور آنها دخالت می‌کنند. با این حال در دوره‌های پرنوسان تورم بالا یا بی ثباتی سیاسی آنها می‌توانند حساب‌های بانکی را مسدود یا دسترسی به وجوه را محدود کنند. بسیاری از این نقص‌ها توسط وب ۳.۰ که تلاش می‌کند تا به طور کلی نحوه ساخت و تعامل ما با برنامه‌ها را از پایه بازنگری کند برطرف خواهد شد.

وب ۳.۰ چیست؟

وب ۳.۰ که همچنین با نام وب معنایی یا خواندن، نوشتن و اجرا شناخته می‌شود. دوره‌ای از اینترنت است که از حدود سال ۱۳۸۹ به بعد را شامل شده و به آینده وب اشاره دارد. هوش مصنوعی (Artificial intelligence) و یادگیری ماشین (Machine learning) به رایانه‌ها این امکان را می‌دهند که داده‌ها را به شیوه‌ای مشابه انسان تجزیه و تحلیل کنند. که به نوبه خود به تولید و توزیع هوشمندانه محتوای با ارزش بر اساس نیازهای خاص کاربر کمک می‌کند.

متمایز کننده‌ترین ویژگی وب ۳.۰ نسبت به وب ۲.۰ تمرکز بر «غیر متمرکز سازی» است. توسعه‌دهندگان وب ۳.۰ به ندرت برنامه‌هایی می‌سازند و راه‌اندازی می‌کنند که روی یک سرور واحد اجرا شوند یا داده‌ها را در یک پایگاه داده‌ی تنها (که معمولاً توسط یک ارائه‌دهنده‌ی ابری واحد میزبانی و مدیریت می‌شود) ذخیره کنند.

برخلاف وب ۲.۰ برنامه‌های وب ۳.۰ روی بلاک‌چین‌ها ساخته می‌شوند. blockchain شبکه‌های غیرمتمرکزی هستند که از تعداد زیادی گره همتا‌ به‌ همتا (سرور) تشکیل شده‌اند. همچنین ممکن است از ترکیبی از این دو یعنی بلاک‌چین و شبکه‌های همتا به همتا استفاده شود. این برنامه‌ها به عنوان برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) شناخته می‌شوند و اصطلاح dApp را بارها در جامعه وب ۳.۰ خواهید شنید. مشارکت‌کنندگان در شبکه (توسعه‌دهندگان) برای ارائه باکیفیت‌ترین خدمات به منظور ایجاد یک شبکه غیرمتمرکز باثبات و امن پاداش دریافت می‌کنند.

وب ۳.۰ در کریپتو چیست؟

در دنیای وب ۳.۰ بارها به ارزهای دیجیتال اشاره می‌شود. دلیل این امر وابستگی شدید بسیاری از پروتکل‌های وب ۳.۰ به ارزهای رمزنگاری شده (Cryptocurrency) است. برخلاف وب ۲.۰ که شرکت‌ها مالک و کنترل‌کننده پلتفرم‌ها هستند. وب ۳.۰ به هر کسی که مایل به کمک به ایجاد، مدیریت، مشارکت یا بهبود یکی از پروژه‌ها باشد انگیزه مالی (توکن) ارائه می‌دهد. توکن‌های وب ۳.۰ دارایی‌های دیجیتالی هستند که با چشم‌انداز ایجاد یک اینترنت غیرمتمرکز مرتبط هستند. این پروتکل‌ها ممکن است خدمات متنوعی مانند محاسبات، پهنای باند، ذخیره‌سازی، شناسایی، میزبانی و سایر خدمات آنلاین را که قبلاً توسط ارائه دهندگان خدمات ابری ارائه می‌شد، ارائه دهند.

برای مثال پروتکل Livepeer که مبتنی بر اتریوم (Ethereum) است یک بازار برای ارائه‌دهندگان زیرساخت ویدئو و برنامه‌های استریمینگ فراهم می‌کند. به طور مشابه هلیوم (Helium) با استفاده از Blockchain و توکن‌ها مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارهای کوچک را برای تامین و تایید پوشش بی‌سیم و ارسال داده‌های دستگاه از طریق شبکه تشویق می‌کند.

افراد می‌توانند با شرکت در پروتکل به روش‌های مختلف فنی و غیرفنی درآمد کسب کنند. مصرف‌کنندگان خدمات معمولاً برای استفاده از پروتکل هزینه پرداخت می‌کنند. همانطور که برای یک ارائه‌دهنده خدمات ابری مانند آمازون وب سرویس (Amazon Web Services) هزینه پرداخت می‌کنند. شبیه بسیاری از اشکال غیر متمرکز سازی واسطه‌های غیرضروری و اغلب پرهزینه حذف می‌شوند.

علاوه بر این وب ۳.۰ به شدت به توکن‌های غیر قابل معاوضه (NFT) ارزهای دیجیتال و سایر موجودیت‌های بلاک‌چینی وابسته خواهد بود. به عنوان مثال ردیت (Reddit) در حال تلاش برای نفوذ به وب ۳.۰ با ابداع مکانیزمی برای استفاده از توکن‌های ارز دیجیتال است تا به کاربران امکان دهد اساساً قطعاتی از جوامع درون سایتی را که در آنها شرکت می‌کنند کنترل کنند. این مفهوم بر این است که کاربران از «امتیازهای انجمن» استفاده کنند که با ارسال پست در یک subreddit خاص به دست می‌آورند. سپس کاربر بر اساس تعداد کاربرانی که یک پست خاص را مثبت یا منفی رای می‌دهند امتیاز کسب می‌کند.

این امتیازها اساساً می‌توانند به عنوان سهام رای‌دهی استفاده شوند به نحوی که به کاربرانی که مشارکت‌های قابل توجهی داشته‌اند حق رای بیشتری در تصمیماتی بدهد که بر جامعه تاثیر می‌گذارد. از آنجایی که این امتیازها روی بلاک‌چین ذخیره می‌شوند مالکان آن‌ها کنترل بیشتری روی آنها دارند؛ این امتیازها به سادگی قابل حذف نیستند و همچنین کاربر را ردیابی می‌کنند. برای منصفانه بودن باید گفت این تنها یک کاربرد است. یک نسخه شرکتی از یک ایده وب ۳.۰ به نام سازمان‌های خودمختار غیرمتمرکز (DAO) که از توکن‌ها برای توزیع مالکیت و حق تصمیم‌گیری به صورت عادلانه‌تر استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های وب ۳.۰ چیست؟

حرکت از وب ۲.۰ به وب ۳.۰ به آرامی و بدون جلب توجه عموم مردم در حال وقوع است. برنامه‌های کاربردی وب ۳.۰ از نظر ظاهری و عملکرد شبیه برنامه‌های وب ۲.۰ هستند اما زیرساخت پشتیبان آنها کاملاً متفاوت است.

آینده وب ۳.۰ منجر به ظهور برنامه‌های کاربردی جهانی می‌شود که توسط طیف وسیعی از دستگاه‌ها و انواع نرم‌افزار قابل استفاده هستند و فعالیت‌های تجاری و اوقات فراغت ما را راحت‌تر و غنی‌تر می‌کنند.

ظهور فناوری‌هایی مانند دفتر کل توزیع‌شده (Distributed Ledger) و ذخیره‌سازی blockchain با به چالش کشیدن تمرکز نظارت و تبلیغات استثماری وب ۲.۰ امکان تمرکززدایی داده‌ها و ایجاد یک محیط شفاف و امن را فراهم می‌کند.

در یک وب غیرمتمرکز زمانی که زیرساخت غیرمتمرکز و پلتفرم‌های کاربردی جایگزین شرکت‌های فناوری متمرکز شوند، افراد می‌توانند به درستی بر داده‌های خود کنترل داشته باشند. برای درک بهتر پیچیدگی‌ها و ظرافت‌های وب ۳.۰، بیایید به چهار ویژگی اصلی آن نگاهی بیندازیم.

وب معنایی چیست؟

«وب معنایی» جزء کلیدی وب ۳.۰ است. این عبارت توسط تیم برنرز لی (Berners Lee) برای توصیف شبکه داده‌هایی که ماشین‌ها می‌توانند آن‌ها را تحلیل کنند ابداع شد. حالا به زبان ساده این یعنی چه؟ مفهوم دقیق «معنی‌شناسی» چیست؟ چه تفاوتی بین «من بیت‌کوین را دوست دارم» و «من عاشق بیت‌کوین هستم» وجود دارد؟

هرچند ساختار جمله (Syntax) این دو عبارت متفاوت است اما معنای آنها (Semantics) شباهت زیادی دارد. مبحث معنی‌شناسی به معنایی که از حقایق برداشت می‌شود یا احساسی که منتقل می‌کند، مربوط است و در مثال بالا هر دو جمله احساس یکسانی را منتقل می‌کنند. وب معنایی و هوش مصنوعی دو رکن اصلی وب ۳.۰ هستند. وب معنایی به آموزش مفهوم داده‌ها به کامپیوتر کمک می‌کند و به هوش مصنوعی امکان می‌دهد تا موارد استفاده واقعی در دنیای حقیقی را توسعه دهد که بتواند از داده‌ها به شکل بهتری استفاده کند.

ایده اصلی این است که یک تار عنکبوت دانش در سراسر اینترنت ایجاد شود که به درک معنای کلمات و تولید اشتراک‌گذاری و اتصال محتوا از طریق جستجو و تحلیل کمک کند. وب ۳.۰ به لطف فراداده معنایی (Semantic Metadata) ارتباط داده‌ها را تسهیل می‌کند. در نتیجه تجربه کاربری به سطح جدیدی از اتصال ارتقا پیدا می‌کند که از تمام داده‌های قابل دسترس بهره می‌برد.

گرافیک سه بعدی

Web 3.0 اینترنت را متحول خواهد کرد زیرا از یک وب ساده دو بعدی به یک دنیای مجازی سه بعدی واقع گرایانه تر تبدیل می‌شود. وب سایت‌ها و خدمات وب سه مانند تجارت الکترونیک، بازی‌های آنلاین و بازار املاک و مستغلات، به طور موثری از طراحی سه بعدی استفاده می‌کنند.

هر چقدر این فکر عجیب به نظر برسد حقیقت دارد که هزاران نفر در سراسر جهان در حال حاضر در چنین فضایی با هم در تعامل هستند. برای مثال بازی‌های آنلاین مانند Second Life یا World of Warcraft را در نظر بگیرید. جایی که شرکت‌کنندگان بسیار بیشتر از همتایان دنیای واقعی خود نگران سلامت آواتارهای مجازی‌شان هستند.

هوش مصنوعی

به لطف هوش مصنوعی وب‌سایت‌ها قادر خواهند بود اطلاعات را فیلتر کرده و بهترین حقایق را به کاربران ارائه دهند. در عصر وب ۲ فعلی سازمان‌ها برای درک بهتر کیفیت یک محصول یا دارایی شروع به درخواست بازخورد از مشتریان کرده‌اند. به عنوان مثال سایتی مانند Rotten Tomatoes را در نظر بگیرید که در آن کاربران می‌توانند فیلم‌ها را امتیازدهی و نقد کنند. فیلم‌هایی که امتیاز بالاتری دارند اغلب به عنوان «فیلم‌های خوب» در نظر گرفته می‌شوند. لیست‌هایی مانند این به ما امکان می‌دهند تا از «داده‌های ضعیف» رد شویم و مستقیماً به «داده‌های خوب» برسیم.

همانطور که قبلا ذکر شد یکی از مهم‌ترین دستاوردهای وب ۲.۰ نقدهای همتا به همتا است. اما از طرف دیگر همانطور که همه می‌دانیم توصیه‌های انسانی بدون نقص نیستند. گروهی از افراد ممکن است با هم متحد شوند تا به یک فیلم نقدهای مثبت و غیرواقعی بدهند تا امتیاز آن را بالا ببرند. هوش مصنوعی می‌تواند یاد بگیرد که بین داده‌های خوب و بد تمایز قائل شود و اطلاعات قابل اعتمادی را در اختیار ما قرار دهد.

موجودیت

موجود بودن (Ubiquitous) به مفهوم وجود یا حضور همزمان در چندین مکان به طور همزمان اشاره دارد. یعنی همه جا حاضر بودن. این ویژگی در حال حاضر در وب ۲.۰ در دسترس است. برای مثال پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام را در نظر بگیرید. جایی که کاربران با تلفن‌های خود عکس می‌گیرند و سپس آن‌ها را به صورت آنلاین پست و توزیع می‌کنند. جایی که به مالکیت معنوی آن‌ها تبدیل می‌شود. پس از ارسال، تصویر در همه جا در دسترس است (موجودیت پیدا می‌کند).

با پیشرفت دستگاه‌های تلفن همراه و اتصال به اینترنت تجربه وب ۳.۰ در هر زمان وهر مکان در دسترس خواهد بود. اینترنت دیگر مانند وب ۱.۰ به رایانه رومیزی شما یا مانند وب ۲.۰ به تلفن هوشمند شما محدود نخواهد شد. اینترنت در همه جا و بر همه چیز قدرت خواهد داشت. از آنجایی که اکثر چیزهای اطراف شما به صورت آنلاین متصل هستند (اینترنت اشیاء). وب ۳.۰ ممکن است به عنوان وب همه چیز و همه جا لقب گیرد.

چگونه برند خود را برای انقلاب وب ۳.۰ آماده کنیم؟

دنیای وب فضایی (یا وب ۳.۰) که به نظر می‌رسد مربوط به آینده است. در حال حاضر در مراحل اولیه خود به سر می‌برد. اکنون زمان آن است که مدیران کسب‌وکار درک کنند که عصر بعدی رایانه شامل چه چیزهایی می‌شود. چگونه بر شرکت‌ها تأثیر می‌گذارد و چگونه با توسعه‌ی خود ارزش جدیدی ایجاد می‌کند.

علاوه بر این مردم باید با بررسی مدل‌های کسب‌وکار وب ۳.۰ موجود و عملی برای درک چگونگی کسب ارزش برخی از مدل‌های کسب‌وکار تثبیت شده و آزمایشی وب ۳.۰ در سال‌های آینده آماده شوند. برخی از این رویکردها در بخش‌های زیر فهرست شده‌اند.

صدور دارایی بومی

این دارایی‌های بومی (Native Assets) برای عملکرد شبکه ضروری هستند و ارزش آنها از امنیتی که تأمین می‌کنند ناشی می‌شود. با ارائه انگیزه کافی برای اینکه استخراج‌کننده‌های صادقانه قدرت هش (Hashing Power) را تامین کنند. هزینه انجام حمله برای بازیگران مخرب با افزایش قیمت دارایی بومی هم‌زمان بالا می‌رود. امنیت اضافی تقاضا برای این ارز دیجیتال را بیشتر می‌کند و در نتیجه قیمت و ارزش آن را افزایش می‌دهد. بنابراین ارزش این دارایی‌های بومی به طور کامل مورد بررسی و سنجش قرار گرفته است.

ساخت شبکه با نگه داشتن دارایی بومی

برخی از اولین شرکت‌های شبکه‌های رمزارز تنها یک هدف داشتند: سودآورتر و پردرآمدتر کردن شبکه‌هایشان. مدل کسب‌وکاری که در نتیجه به وجود آمد را می‌توان به صورت خلاصه «افزایش دارایی بومی خزانه؛ ساختن اکوسیستم» توصیف کرد. بلاک‌استریم، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نگهدارنده‌های هسته بیت‌کوین (Bitcoin)، برای ایجاد ارزش به ترازنامه BTC خود متکی است. به طور مشابه ConsenSys با ساخت زیرساخت‌های حیاتی برای اکوسیستم اتریوم تا ارزش دارایی‌های اتریوم (Ethereum) خود را بالا ببرد به شرکتی با هزار کارمند تبدیل شده است.

توکن‌های پرداخت

با ظهور فروش توکن موج جدیدی از ابتکارات بلاک‌چینی مدل‌های کسب‌وکار خود را بر اساس توکن‌های پرداختی درون شبکه‌ها بنا کرده‌اند. این مدل‌ها اغلب بازارهای دوطرفه تشکیل می‌دهند و برای تمام پرداخت‌ها نیازمند استفاده از یک توکن بومی هستند. بر اساس فرضیه‌ها با رشد اقتصاد شبکه تقاضا برای توکن‌های محدود پرداخت بومی افزایش می‌یابد که در نتیجه منجر به بالا رفتن ارزش توکن می‌شود.

توکن سوزی

استفاده از توکن برای ایجاد جامعه شرکت و ابتکارات همیشه به معنای امکان توزیع مستقیم درآمد به دارندگان توکن نیست. برای مثال می‌توان به توکن‌های بایننس (Binance) و میکر دائو (MakerDAO ) اشاره کرد. توکن‌های بومی از بازار آزاد خریداری و سوزانده می‌شوند (از بین می‌روند) زیرا درآمد پروژه افزایش می‌یابد (از طریق کارمزدهای معاملات بایننس و کارمزدهای ثبات میکردائو). این کار باعث کاهش عرضه توکن‌ها و افزایش قیمت آن‌ها می‌شود.

مالیات بر گمانه‌زنی

نسل بعدی مدل‌های کسب‌وکار بر ایجاد زیرساخت مالی برای این دارایی‌های بومی تمرکز دارند، از جمله صرافی‌ها، نگهداری‌کنندگان دارایی و عرضه‌کنندگان مشتقات. همه این موارد با یک هدف واحد ایجاد شده‌اند: ارائه خدمات به کاربرانی که می‌خواهند روی این دارایی‌های پرریسک سوداگری کنند. از آنجایی که شبکه‌های زیربنایی باز و بدون مجوز هستند سازمان‌هایی مانند کوین‌بیس (Coinbase) نمی‌توانند با ارائه «دسترسی انحصاری» موقعیت انحصاری خود را حفظ کنند. با این حال نقدینگی و برند چنین شرکت‌هایی به مرور زمان دیوار‌های دفاعی مستحکمی برای آن‌ها ایجاد می‌کند.

مزایای وب ۳.۰ نسبت به نسل‌های قبلی

از آنجایی که واسطه‌ها دیگر در وب ۳.۰ دخیل نیستند. دیگر داده‌های کاربر توسط آن‌ها کنترل نخواهد شد. این امر احتمال سانسور دولتی یا شرکتی و همچنین اثربخشی حملات «حمله انکار سرویس» (DoS) را به حداقل می‌رساند.

با اتصال تعداد بیشتری از محصولات به اینترنت مجموعه داده‌های جامع‌تری در اختیار الگوریتم‌ها قرار می‌گیرد تا مورد ارزیابی قرار گیرند. این به آن‌ها امکان می‌دهد تا اطلاعات دقیق‌تری را ارائه دهند که متناسب با نیازهای فردی کاربر باشد.

پیدا کردن بهترین نتیجه در موتورهای جستجو قبل از وب ۳.۰ کار دشواری بود. با این حال با گذشت زمان موتورهای جستجو توانایی خود را در کشف نتایج مرتبط با معنا بر اساس زمینه جستجو و اطلاعات بهبود بخشیده‌اند. در نتیجه وبگردی راحت‌تر می‌شود و به همه امکان می‌دهد تا با سهولت نسبی به اطلاعات مورد نیاز خود دست یابند.

خدمات مشتری برای تجربه کاربری مثبت در وب‌سایت‌ها و برنامه‌های وب حیاتی است. با این حال بسیاری از شرکت‌های وب موفق به دلیل هزینه‌های بالا نمی‌توانند عملیات پشتیبانی مشتری خود را گسترش دهند. با وب ۳.۰، امکان استفاده از چت‌بات‌های هوشمندی که می‌توانند به طور همزمان با چندین کاربر صحبت کنند وجود دارد و در نتیجه کاربران می‌توانند تجربه بهتری در تعامل با پرسنل پشتیبانی داشته باشند.